https://paros.surf/opinion/4262/

Chryssa Kaltsoni Forensic Scientist / EAWC Alternate President & CEO for EAWC in Greece

Σύμφωνα με τον Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας που αφορά την Παγκόσμια Στρατηγική για τη Βρεφική Διατροφή και τη UNICEF, ο μητρικός θηλασμός είναι απαραίτητο να υποστηρίζεται, να προωθείται και να προστατεύεται.

Για το λόγο αυτό, ο αποκλειστικός μητρικός θηλασμός θεωρείται πολύ σημαντικός τους πρώτους 6 μήνες για το βρέφος, καθώς επίσης και η συνέχιση του μετέπειτα για διάστημα από 1 έως 2 χρόνια.

Ο μητρικός θηλασμός είναι ο φυσικός τρόπος διατροφής των βρεφών. Το μητρικό γάλα παρέχει έτοιμα αντισώματα όπως οι ανοσοσφαιρίνες, οι οποίες θωρακίζουν το αναπνευστικό και γαστρεντερικό σύστημα. Με αυτόν τον τρόπο το βρέφος είναι λιγότερο επιρρεπές σε λοιμώξεις κυρίως του αναπνευστικού συστήματος, καθώς επίσης και στις περιπτώσεις βρογχίτιδας. Εκτός από αυτό, τα βρέφη, παρουσιάζουν λιγότερες διάρροιες και διαταραχές στο έντερο τους.

Έρευνες έχουν αποδείξει πως το μητρικό γάλα προστατεύει από τη νόσο του Crohn και τα βρέφη που θηλάζουν έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν αλλεργικά συμπτώματα, στεφανιαία νόσο, παχυσαρκία και διαβήτη.

Πέραν τούτου, ο θηλασμός αποτελεί αδιάρρηκτο σύνδεσμο ανάμεσα στο βρέφος και τη μητέρα. Τα μωρά που θηλάζουν αισθάνονται πιο ασφαλή και ήρεμα. Επίσης, τα βρέφη κατά τη διάρκεια του θηλασμού, έρχονται σε επαφή με το δέρμα της μητέρας τους και αισθάνονται τους χτύπους της καρδιάς της και τη ζεστή αγκαλιά της.

Το ίδιο όμως αισθάνεται και η μητέρα και έτσι ανάμεσα τους αναπτύσσεται μια έντονα συναισθηματική σχέση μητέρας – παιδιού και η ίδια η μητέρα αισθάνεται πιο ολοκληρωμένη μέσα από αυτή την τρυφερή διαδικασία.

Τη βοηθάει να καταλαβαίνει και να ανταποκρίνεται πιο γρήγορα στις ανάγκες του παιδιού της, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο και στο βρέφος εμπιστοσύνη. Αυτό, δε σημαίνει ότι οι γυναίκες που δε θηλάζουν δεν είναι συναισθηματικά δεμένες με το παιδί τους. Πολλές γυναίκες αναρωτιούνται εάν και κατά πόσο υπάρχει η πιθανότητα να εμφανιστεί κατάθλιψη με το θηλασμό.

Η εγκυμοσύνη και ο θηλασμός μπορεί να πυροδοτήσουν αυτό το φαινόμενο, όχι όμως να το «γεννήσουν».
Σε μια ιατρική έρευνα παρατηρήθηκε ότι οι γυναίκες που έπασχαν από κάποιου είδους ψύχωση, όπως για παράδειγμα είναι η επιλόχειος κατάθλιψη, είχαν περισσότερη επιθυμία να θηλάσουν, δηλώνοντας ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία είχαν λιγότερο άγχος και αισθανόντουσαν και οι ίδιες πιο ήρεμες και πιο υπομονετικές.
Αντίστοιχα, ο θηλασμός έχει σημαντικό όφελος και στην ψυχική υγεία των βρεφών. Σύμφωνα με τον Βρετανό Παιδίατρο Winnicott, η κατάλληλη τοποθεσία για να μελετήσει κανείς τη σχιζοφρένεια και τη μανιοκατάθλιψη ενός παιδιού, είναι η βρεφική του ηλικία.

Οι ψυχώσεις που παρουσιάζονται, γεννιούνται όταν το παιδί βρίσκεται σε βρεφική ηλικία, με αποτέλεσμα το βρέφος που δεν έχει θηλάσει να έχει μεγαλύτερη προδιάθεση να εμφανίσει ψυχικές διαταραχές και νευρώσεις κάποια στιγμή, καθώς το στοματικό στάδιο είναι η πρωταρχική πηγή ευχαρίστησης.